Altena Road Runners: IJzersterk na jarenlang improviseren

Bij Altena Road Runners blaast niemand hoog van de toren. De club bouwt stapje voor stapje aan iets moois. Steeds een beetje meer, mooier en beter. Plezier staat voorop en dan pas presteren. Hoewel dit natuurlijk ook prima samengaat.

De vereniging is het levende bewijs dat de weg der geleidelijkheid werkt. In 1987 begonnen als een loopgroepje om gezamenlijk te trainen voor het regionale loopcircuit is het nu een volwassen atletiekvereniging met volop groeimogelijkheden. Niets is de club komen uitwaaien. Een trouwe groep vrijwilligers stroopt al jaren de mouwen op. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk. Steeds meer leden en ouders sluiten zich aan en dragen hun steentje bij. De nieuwe atletiekbaan die in de zomer van 2023 is aangelegd, is een mooie beloning.

Behelpen

Bert Pieters en Jaco Booij schieten regelmatig in de lach als ze terugkijken op de historie van de club waarin de club zich voortdurend moest behelpen. Zonder eigen baan waren de trainers creatief om toch looptrainingen aan te bieden. De straten in de regio Altena werden hun domein met overal eigen rondes en parcourtjes. De kinderen konden terecht in het park of op het kunstgrasveld van korfbalvereniging ACKC in Almkerk. Toch hoorde je niemand klagen over de beperkte mogelijkheden. De trainers bewezen dat je overal atletiek kunt beoefenen. Met tennisballen leerden de kinderen werpen en door pionnetjes neer te zetten konden zij verspringen of de aanloop oefenen van het hoogspringen.

‘We kregen bij een wedstrijd wel eens commentaar dat kinderen zich niet goed opstelden bij de start. Maar ja, het was voor sommigen de eerste keer dat ze op een echte atletiekbaan stonden. Dat was echt even wennen’, weet Jaco die één van de initiatiefnemers is van het opzetten van de jeugdafdeling in 2011 en direct ook de opleiding tot baantrainer niveau 3 volgde.

Nieuwe trainers

Met de toename van het aantal jeugdleden nam ook de wens naar meer trainers toe. Dit proces verliep heel natuurlijk. Jaco: ‘Bij andere clubs groeien de junioren vaak uit tot trainers. Wij hadden die doorstroom natuurlijk nog niet. We leunden daarom op ouders.’

‘We vroegen ze eerst om alleen even kort te assisteren. Maar vanuit die rol gingen ze vaak steeds een beetje meer doen tot ze uiteindelijk ook een assistent-trainersopleiding volgden’, vervolgt Jaco. ‘Inmiddels hebben we een flink aantal ouders opgeleid die de trainingen kan geven. Zij hebben allemaal minimaal niveau 2 op zak. Deze manier van werken is in de beginjaren nooit een tactiek geweest. Het ontstond gewoon. Maar natuurlijk, inmiddels weten we dat dit werkt. Dus we proberen nu ook bewust de ouders erbij te betrekken. We vragen niets in de app of in de mail, maar zoeken het persoonlijke contact bijvoorbeeld rondom trainingen en wedstrijden.’

Frame Running

Sinds maart 2023 trainen de pupillen en junioren samen met vijf framerunners. Kinderfysiotherapeut Antoinette Maters nam hiervoor het initiatief. Zij had in haar praktijk twee kinderen onder behandeling waarvan zij vermoedde dat ze enorm vooruit zouden gaan met Frame Running. Zij zocht contact met de club en hielp bij het uitwerken van het plan.

Bert, die vele vrijwilligerstaken binnen de club vervult, is één van de kartrekkers van de framerunners. Hij is terecht trots op wat de club heeft bereikt met deze kwetsbare, maar enorm enthousiaste groep. Wanneer hij vertelt over de geestelijk en lichamelijk beperkte Cas die ook nog eens slecht ziet aan één kant, schiet hij vol. ‘Onze framerunners hebben veel persoonlijke aandacht nodig. Dit betekent dat je er soms voortdurend naast moet blijven bij sommige trainingsonderdelen. Zeven weken ben ik bezig geweest om Cas zelfstandig een rondje over de baan te laten lopen. Uiteindelijk lukte dit hem terwijl zijn familie stond te kijken. Echt een prachtig moment.’

De framerunners vormen een hechte groep. Waar zij overal in de maatschappij een zijweg moeten bewandelen, zorgt Altena Road Runners dat ze ‘gewoon’ kunnen meetrainen met de andere kinderen. Bert: ‘Dat gaat als vanzelf. Iedereen vindt het heel normaal. De kinderen helpen elkaar. Iedereen heeft zijn eigen maatje.’

Ook hierbij laat de club zien creatief te zijn. ‘We zoeken voor elk onderdeel naar een manier waarop de framerunners mee kunnen doen. Gaan de kinderen bijvoorbeeld verspringen, dan maken de framerunners vaart en proberen ze zo ver mogelijk uit te rollen. We hebben drie vaste trainers voor deze groep, maar als iemand niet kan, kunnen we ook hiervoor rekenen op één van de ouders.’

Eigen accommodatie

Dat Altena Road Runners na jarenlang wachten nu kan beschikken over een eigen baan is een flinke vooruitgang. Het typeert de club dat het zo’n stap niet combineert met grote ambities. Jaco: ‘We hangen er niet direct allerlei doelstellingen aan vast, dat we goed willen presteren in de competitie bijvoorbeeld. We bieden hier atletiek aan voor het plezier. Wil je doorgroeien naar topniveau? Dan kun je later altijd terecht bij één van de verenigingen in de regio. We willen eerst wennen aan deze nieuwe accommodatie. Daarna zijn we vanzelf zover om bijvoorbeeld eigen wedstrijden te organiseren of dat we ook sportief stappen gaan zetten.’

De clubcultuur is met een eigen accommodatie niet veranderd, besluit Jaco. ‘Het komt niet alleen door het jarenlang improviseren dat de leden zoveel bereidheid hebben om te helpen. Het clubgevoel zit vooral in de mensen zelf. Je kunt de club overal neerzetten, maar wij zijn nog steeds dezelfde Altena Road Runners.’

Wil je ook aan de slag met nieuwe doelgroepen op jouw club? Neem contact op met [email protected]. Alle scholingsmogelijkheden vind je hier.