'Spannend' lustrum voor Looptrainersdag

Geplaatst op Zaterdag, 7 november 2015

Negentien keer volgens beproefd concept, succesvol en volgeboekt. Maar ook voor een formule die staat als een huis is het soms goed de boel eens 'op te frissen', zoals coördinator Patrick Aris het omschrijft. En zo keerde de Looptrainersdag deze eerste zaterdag in november bij het vierde lustrum terug op Nationaal Trainingscentrum Papendal, na vele jaren te zijn gehouden in Nijmegen. Nieuw was ook de zogenoemde Keuzecross met 36 korte sessies.

'Spannend, ook voor ons,' zei Aris vooraf. Hij keek na afloop dik tevreden terug op de twintigste editie van de Looptrainersdag. Hoe de deelnemers oordelen over de veranderingen hoen hij en de Atletiekunie te weten te komen aan de hand van de enquête waarin die trainers hun mening over de Dag kunnen geven.

In de kern is de Looptrainersdag overigens gebleven wat het is. Een dag ter lering en vermaak, ter inspiratie. Rond negen uur 's morgens dromden ze weer samen, dat bonte gezelschap van (ruim) duizend trainers in hun rode, groene, gele, zwarte, witte, paarse loopkleding. Ook dit jaar was de Looptrainersdag volgeboekt, eigenlijk overboekt. Officieel is er plek voor duizend trainers, maar die zestig die eigenlijk te laat waren wilde de Atletiekunie niet teleurstellen. Patrick Aris: 'Met twee weken waren we weer volgeboekt.' En, opmerkelijk: 'Op 15 september om 00.00 uur ging de inschrijving op de website open. Toen we 's morgens om half negen op kantoor kwamen hadden we al 150 inschrijvers. Die hadden echt in de startblokken gezeten.'

Het was een traditie om de Looptrainersdag te openen in een zaal met álle deelnemers en een spreker van naam en faam. Die eer was nu weggelegd voor Dafne Schippers die slechts 21,63 seconden nodig had om de dikke duizend in een winnende stemming te krijgen. Na de beelden van haar gouden race in Beijing volgde een korte videoboodschap van háár trainer. Bart Bennema herinnerde aan zijn tijd bij het hardloopclubje Op Eigen Benen in Groningen waar hij leerde dat 'samen lopen leuker is'.

Dat was ook het thema van de Looptrainersdag 2015. En dát samen leuker is, daar weten de looptrainers alles van. Ze begeleiden immers die vele, vele loopgroepen her en der in het land. Maar mensen verschillen, geen groep is homogeen. In zijn workshop over groepsdynamiek doceerde Dick Otter dat een groep is te verdelen in vier typen. De gestructureerde loper (die vooraf duidelijkheid vraagt en voorspelbaarheid verlangt), de actiegerichte loper (die vrijheid en variatie wil en wat impulsief is als loper), de creatieve loper (voor wie harmonie belangrijk is en gevoelig is voor sfeer) en de zelfstandige loper (die een mening heeft, veel zelf uitzoekt en alles uitgelegd wil hebben).

Natuurlijk, het is een heel beknopte weergave van het verhaalde van Dick Otter. Opvallend was hoezeer zijn gehoor zich herkende in die verschillende types in hun loopgroepen. In de kern betoogde Dick Otter dat de vier types ook alle vier een eigen benadering vraagt. Dat trainers dus rekening moeten houden met die verschillen. En dat ze ook zélf tot een van die type mensen behoren.

De workshop van Otter was een aardig voorbeeld van wat de Looptrainersdag ook al jaren is. Een dag van verdieping, ontmoeting en inspiratie. In haar workshop bood Joyce van Santen inzichten in de communicatie tussen loper en trainer. En dat is uiteraard veel meer dan de vraag 'hoe gaat het'. Afgezien van enkele tips ('vragen die beginnen met waarom of een werkwoord roepen weerstand op' en 'geef geen ongevraagd advies, geef geen antwoord op niet-gestelde vragen') waarschuwde ze voor het gevaar van aannames. Zoals bij het praktijkvoorbeeld dat ter sprake kwam van de trainer en de loper die recent vader is geworden en moeite heeft tijd te vinden voor de trainingen. Dan moet de trainer oppassen om oplossingen aan te dragen. Van Santen: 'Want dan word je als trainer de papa.'

Joyce van Santen ziet de loper als een plant en de kunst is om die tot bloei te brengen. 'De plant en de bloem zijn zichtbaar, de trainer is bezig met wat we niet zien, de wortels. De trainer moet zorgen voor water en voeding. Niet te weinig, maar ook niet teveel.' Dat doet de trainer met de juiste schema's en begeleiding, ook mentaal. 'En welke vragen stellen we daarbij? Als de loper een eerlijk antwoord geeft, is dat een groot compliment aan de trainer.' Elk mens heeft een bijzondere kwaliteit of gouden label, zoals Van Santen het noemt. 'De kunst is om dat gouden label te herkennen en de loper daarmee te complimenteren. Want dán is er meteen contact.'

De aantrekkelijkheid van de Looptrainersdag zit 'm misschien wel vooral in de veelzijdigheid. Want van de gouden labels bij Van Santen, kun je zo door naar de laatste gadgets op de Loopsport Expo of beproef je op de Elliptigo. Topatletes Miranda Boonstra en Susan Kuijken zweren erbij, die loopfiets waarmee ze zonder schokbelasting toch kilometers kunnen maken.

Het proefritje van Marian van Rossenberg duurde nauwelijks een paar honderd meter. Wandelend keerde de trainster van Trecho (Leidsche Rijn) terug. 'Te wiebelig,' oordeelde ze, bang om ervan af te vallen. 'Een kwestie van wennen misschien, maar...'

Die eerste keer vond ook Boonstra het maar niks. 'Maar nu is het echt super. Ik doe elke ochtend een uurtje in plaats van het gebruikelijk loslopen.' Dat geldt ook voor Susan Kuijken. 'Goed voor de doorbloeding van mijn kuiten.' Boonstra gaat 's ochtends pas de weg op als 'die pubers al naar school zijn gefietst, want die lachen je uit'. Kuijken heeft de grootste lol als de lycra brigade inhaalt. 'Die racefietsers dus, die in het weekeinde in hun snelle pakjes de weg op gaan. Vooral op de Zevenheuvelenweg bij Nijmegen, als we bergop gaan. Juist dan ga ik ze voorbij. Nee, dat vinden ze niet leuk...'

Een proefritje met de Elliptigo was onderdeel van de Keuzecross, een nieuw onderdeel op de Looptrainersdag zoals eerder dit jaar tijdens de Dag van de Atletiek ook werd gekozen voor de Keuzemeerkamp; een reeks van korte clinics, ontmoetingen, filmhuis, rondleidingen, kleedkamergesprekken. Te veel om op te sommen, zoals ook de lijst van workshops. 'Gigantisch veel,' vond ook Gert Leppers (49) van VAV in Veenendaal. Hij was zaterdag voor het eerst op de Looptrainersdag en dat werd voor hem een beetje een openbaring. Vijf jaar terug begon hij met hardlopen ('dat had ik veel eerder moeten doen...') en sedert anderhalf jaar is hij ook trainer. Voor hem staat vast: 'Volgend jaar ben ik er weer bij'.

Een oordeel over de veranderingen bij de Looptrainersdag heeft hij niet, hij was immers debutant. Els Verhappen (63) van het Helmondse HAC komt 'misschien al voor de tiende keer' en voor haar is Papendal een omgeving die past bij de Looptrainersdag. 'Papendal, daar gebeurt het toch wat betreft de sport. Maar een spreker zoals Joop Alberda of professor Scherder miste ik wel. De flair van die mensen, daar leer je als trainer veel van. Ik weet nog dat Alberda zei, dat je geen koe hoeft te zijn geweest om een goede slager te zijn... Die slogan gebruik k als trainer heel dikwijls. En ook zo'n Scherder zette je aan het denken.'

Nu daarvoor zaterdag de Keuzecross in de plaats kwam vond ze ook een goed idee, 'maar wel een beetje verwarrend.' Als ze mocht kiezen? Verhappen: 'Dan gaat mijn voorkeur toch uit naar die ontvangst in de grote zaal met een goede spreker.'

Ook als Ans van Maanen (Altis) en Willem Slotboom van de NSL of Noordwijkerhoutse Strandlopers ('we lopen eigenlijk alleen in de duinen...') aan het einde van de dag nog een glaasje drinken, vertellen ze de beslissing terug te keren naar Papendal toe te juichen. Slotboom heeft zelfs de nacht vooraf aan de Looptrainersdag in het hotel doorgebracht. Maar bij de Keuzecross was het ze allemaal wat onduidelijk. 'Kon je nu zó binnenlopen en aanschuiven? Het was licht chaotisch, al met al.'

Het is voer voor de evaluatie van de Looptrainersdag 2015, aan de hand van de enquête onder de deelnemers dus. Dat kan nog spannend worden.