Olympiër Jef Lataster (92) overleden

Geplaatst op Vrijdag, 19 september 2014
Olympiër Jef Lataster (92) overleden

Vandaag werd de Atletiekunie op de hoogte gesteld dat dinsdag 16 september 2014 in zijn woonplaats Hulsberg oud-atleet Jef Lataster op 92-jarige leeftijd is overleden.

Jozef Lataster manifesteerde zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in eigen land als een beloftevolle atleet. In de jaren na de bevrijding timmerde hij ook internationaal aan de weg. Zo veroverde hij in 1947 op de open Engelse Kampioenschappen de titel op de 3 Engelse mijl in een tijd die, omgerekend, zou zijn neergekomen op een 5000 meter royaal binnen de 15 minuten. In Nederland was tot dan toe alleen Wim Slijkhuis tot een dergelijke prestatie in staat geweest.

In 1948 nam Lataster deel aan de Olympische Spelen in Londen, waar hij uitkwam op de 5.000 en 10.000 meter. Op de 10.000 meter werd zijn prestatie overschaduwd door Emil Zatopek, die kampioen werd in een olympische recordtijd, en die Lataster op een achterstand van bijna twee ronden zette. In de kwalificatieronde van de 5.000 meter, die een dag later plaatsvond, werd hij gehinderd door een blaar onder zijn voet, die hij aan de wedstrijd van daags ervoor had overgehouden. Hij finishte als zevende en was hiermee uitgeschakeld.

Jef Lataster veroverde in totaal elf Nederlandse titels en verbeterde in 1947 en 1948 op de 10.000 meter driemaal het Nederlandse record. Toen hij zich in 1952 niet wist te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Helsinki, leek het even gedaan met de atletiekcarrière van Lataster. Begin 1954 vierde hij echter zijn comeback met een magistrale overwinning op de Nederlandse Veldloopkampioenschappen, waarbij hij de voltallige concurrentie ver achter zich liet. De opleving bleek van korte duur. Toen hij later dat jaar niet in aanmerking kwam voor uitzending naar de Europese Kampioenschappen in Bern, betekende dit het definitieve einde van zijn atletiekloopbaan.

Lataster was een stijlvolle atleet, die op dit gebied weinig onderdeed voor tijdgenoot Wim Slijkhuis. Door zijn overlijden verliest Nederland een atleet die mede door zijn manier van lopen voor velen die in zijn spoor traden een voorbeeldfunctie heeft vervuld. Voor zijn familie, vrienden en kennissen betekent zijn overlijden echter oneindig veel meer. Bestuur en directie van de Atletiekunie wil de familie condoleren en spreekt de hoop uit, dat zij de kracht zal vinden om dit verlies te verwerken.