Kledingfonds (AV Haaksbergen)
Het idee is simpel, de uitvoering kost wat inzet van vrijwilligers. Maar het uitleensysteem voor de clubkleding dat AV Haaksbergen heeft ingevoerd, blijkt de ouders van jeugdleden goed te bevallen. Voor zes euro per kwartaal “huren” ze een shirt en broekje voor hun kinderen. En groeien ze eruit of stoppen ze met atletiek, dan is het clubtenue makkelijk weer in te ruilen.
De atletiekvereniging in Haaksbergen telt zo’n 390 leden, van wie er een kwart aan baanatletiek doet, waaronder 90 pupillen en junioren. En dat zijn overwegend pupillen en jonge junioren. ‘Maar we hebben ook een groep van zo’n vijftien tot twintig senioren’, vertelt Roel Verwer, die daar als 30-jarige zelf deel vanuit maakt. ‘We zijn een echte gezelligheidsvereniging en we slagen er goed in om mensen vast te houden. Onze competitieploeg is een echte vriendenclub van mensen die elkaar vaak al van school kennen. Ook als ze elders studeren, blijven ze hier altijd welkom.’
AV Haaksbergen beschikt over een eigen zesbaans accommodatie, maar de vereniging wordt wel meer en meer geconfronteerd met het feit dat de gemeente armlastiger is geworden. Een groot deel van het onderhoud komt voor eigen rekening. We zullen we zullen meer aan zelfwerkzaamheid moeten doen bij de wegwedstrijd die we jaarlijks organiseren, de hier in de regio bekende Mijlenloop.
Hij is naast actief atleet ook juniorentrainer bij de vereniging en maakt deel uit van de activiteitencommissie. Marloes Klumpers (22) is op vergelijkbare wijze betrokken bij de vereniging: als meerkampster, als pupillentrainster en sinds een jaar als lid van het bestuur. ‘Het enige vrouwelijke bestuurslid stopte en er moest toch wel weer een vrouw voor terugkomen’, zegt ze. ‘De vereniging profiteert van het feit dat we zo’n gezellige groep volwassen atleten hebben, die zich willen inzetten’, zegt Verwer. ‘We hebben bijvoorbeeld de eigen kantine kunnen inrichten als een bruin café.’
Een van die activiteiten waren de indoor-clubkampioenschappen op 1 maart. ‘Met een beperkt programma van 30 meter, 30m horden, kogel en hoogspringen, in een gewone sportzaal’, vertelt Klumpers. ‘Maar het is fijn als kinderen in een veilige omgeving een eerste wedstrijdervaring op kunnen doen. Tegen de ouders zei ik: kom gewoon kijken en neem de sportkleding mee. Dan zien we wel of je kind mee wil doen.’
Over die clubkleding kunnen alle jeugdleden van AV Haaksbergen beschikken, zo blijkt uit het verhaal van Klumpers en Verwer. Dat maakt het kledingfonds mogelijk. ‘De aanleiding was, als ik het me goed herinner, dat we een jaar of zes geleden kozen voor andere clubkleding. Voor ouders is dat toch een flinke investering: voor een broekje en shirtje betaal je ongeveer 80 euro. Als je niet weet of je kind lang op atletiek blijft, als je meerdere kinderen op de club hebt en als je ziet dat je kind hard groeit, is het een hele beslissing om die kleding aan te schaffen. We bieden de gelegenheid om een setje te huren, voor zes euro per kwartaal. Een van de vrijwilligers van de vereniging beheert de voorraad en je kunt per mail een afspraak maken om iets op te halen of te ruilen. Ook bij de eerste wedstrijd van het seizoen kun je kleding huren of ruilen.’
De regels zijn eenvoudig: de kleding is beschikbaar in de maten 140 tot en met 164 en inruilen voor een grotere maat is altijd mogelijk. Het aanbod geldt voor álle leden en niet alleen voor gezinnen die de kleding zelf niet kunnen betalen. ‘Daardoor is er ook geen onderscheid tussen de kinderen’, zegt Klumpers. ‘Volgens mij maakt iedereen er gebruik van. De enige regel is dat je het lidmaatschap pas kunt opzeggen als je de kleding hebt ingeleverd.’
Voor de oudere junioren en senioren is er geen kleding ingekocht. ‘Als ze wat ouder worden, groeien ze minder hard en ze willen dan ook liever eigen kleren, die niet door anderen zijn gedragen.’ Volgens Verwer werkt het systeem goed. ‘Er zal best eens wat stuk gaan, maar ik heb niet meegemaakt dat mensen er onzorgvuldig mee omgaan. En ons als vereniging kost het geen geld, want door de vergoeding van zes euro per kwartaal, zijn de kosten er na verloop van een jaar of vier, vijf uit. Zelf vind ik het voor de vereniging ook heel gaaf dat iedereen herkenbaar is in het mooie groene shirt van Haaksbergen.’
Het kledingfonds past bij de betrokkenheid en gezelligheid die de vereniging wil uitstralen, zo blijkt uit het relaas van Klumpers en Verwer. Ze hebben beiden een onderwijs-achtergrond en organiseren het gehele jaar door activiteiten buiten de trainingen om, zoals het populaire jeugdkamp in het vroege voorjaar en de barbecue aan het begin van de zomervakantie. Dat is wel nodig ook, zeggen beiden. Want als de huidige generatie trainers afzwaait, moeten er nieuwe jongeren klaar staan die zich zó betrokken voelen bij de vereniging dat ze het stokje over willen nemen.
Tekst en foto: Cors van den Brink
