Verenigingsmanager Yvonne Langen

De Nederlandse atletiek telt tien verenigingsmanagers. Yvonne Langen (50) is met haar tien dienstjaren bij het Roosendaalse THOR de nestor. 'Ik verdoe mijn tijd niet,' zegt ze over de wekelijks 24 uur die ze voor de club werkt.

Buiten tikken de metalen ballen, afgewisseld met het lome ploffen in het gravel en soms een goedkeurend gemompel. Jeu de boules hoort bij deze luie, warme zomerdag. Binnen, in het THOR-honk, vertelt Yvonne Langen dat jeu de boules ook hoort bij THOR. 'We bieden beweging van de wieg tot het graf. Wandelen, Nordic Walking, van alles. Het zangkoor is gestopt, maar rikken doen we nog wel.'

Jazeker, ook een potje kaarten hoort bij Tot Heil Onzer Ribbenkast. Opgericht in maart 1927 als gymnastiekvereniging, gingen de leden al snel ook aan atletiek doen. En 85 jaar later kan eigenlijk alles bij THOR. Langen: 'Ons concept is dat nieuwe initiatieven een kans krijgen. Mits de leden die daarmee komen, het wel zelf organiseren. Zo is ook Nordic Walking een aantal jaar terug opgekomen. Twee fysio's binnen de club, die ook wandelinstructeur zijn, legden een plan neer. Nu doen er meer dan 200 mensen aan mee.' Maar soms loopt het anders. 'Een poos geleden riep een clubje mensen, dat ze een fietsclub zouden beginnen. Leuk. Regel het maar, zeiden we. Daarna werd het stil...'

Twee locaties

Het is, zegt Yvonne Langen, de missie van THOR om sport laagdrempelig aan te bieden. Zo bloeit de vereniging van 1600 leden en vele, verschillende activiteiten. Probleem is alleen dat de club twee locaties kent. Op sportpark Vierhoeven draait het om recreatie en volwassenen, die ook een eigen bestuur hebben. De jeugd en de wedstrijdsporters zitten aan de andere kant van Roosendaal, op sportpark Red Band, waar de atletiekbaan ligt. En de club doet ook nog aan gymmen en balspellen, in zaaltjes verspreid over de gemeente. 'Niet optimaal,' zegt Langen.

En zo is THOR een dynamische, maar versnipperde omnivereniging. Daar lag dan ook de eerste opdracht voor Yvonne Langen, toen ze in 2003 als verenigingsmanager werd aangesteld. 'Ik moest de olie tussen de radertjes zijn. Ik moet er voor zorgen dat alles soepeltjes loopt. Mijn kracht is, denk ik, dat ik anderen die oplossing laat bedenken. Want ik weet minder dan veel van onze leden. We hebben hier juristen, die lekker komen wandelen bij de club. En zo hebben we meer specialisten binnen de vereniging, maar ook leden met gewoon heel goede sociale vaardigheden.'

Langen is lid van THOR sinds haar zesde jaar, al was ze er tien jaar tussenuit om te handballen. Toen de advertentie voor verenigingsmanager in het clubblad verscheen, zat ze net zonder werk. De timing was goed, net als haar achtergrond met MEAO (commerciële economie) en NIMA-a (marketing). Toch twijfelde ze, aanvankelijk. 'Van gewoon lid naar iemand met een status binnen de club; ik had mijn bedenkingen. Hoe gaan mensen me zien? Vrijwilligers verrichten ook veel werk, maar ik zou er voor worden betaald. Ik heb die bedenkingen tijdens de sollicitatie ook uitgesproken.'

Kliekjes

'Het heeft,' zegt Langen ook nu, 'in deze functie zeker voordelen om van buiten de vereniging te komen. Je kijkt fris tegen de dingen aan, je bent niet belast met een verleden binnen de club, met de kliekjes en clubjes - zoals dat nu eenmaal gaat.'

Ze bedacht ook een oplossing voor haar eigen bedenkingen. 'Ik heb een column in het clubblad, ik leg voortdurend uit wat ik doe en waar ik mee bezig ben. Zoals de contacten met bonden, met de lokale politiek, overleg met andere clubs op het sportpark. Allemaal zeer tijdrovende zaken.'

En er komt veel op verenigingen af, heel veel. 'Neem alleen al de toename van de regels vanuit de overheid in de afgelopen jaren. Allemaal zaken waar je als club op voorbereid moet zijn. Je trainers moeten worden opgeleid, maar ook de mensen achter de bar moeten minimaal een IVA-cursus hebben gevolgd. En we hebben bij THOR ook nog een interne cursus voor barmedewerkers. Dan gaat om zaken als hoe de brandblusser werkt, het alarm. En hoe sluit ik eigenlijk een vat bier aan? Ze moeten dat wel weten.'

Op sportpark Vierhoeven doen de verenigingen steeds meer onderhoudswerk in eigen beheer. Gezamenlijk. En ze werken samen in het inzamelen van het afval. Dat scheelt immers geld. Langen: 'Het frituurvet bijvoorbeeld. Dat levert misschien maar 400 à 500 euro per jaar op, maar dat kan dan weer in het potje voor het onderhoud.'

Frituurvet

Dat had Yvonne Langen tien jaar terug allicht niet gedacht, dat ze zich met het inzamelen van frituurvet zou gaan bemoeien. 'Nou, ik wist dat ik niet solliciteerde als trainer... Mijn werk is heel divers, leuk. Er zijn steeds nieuwe uitdagingen. Ik was vroeger heel ambitieus en dat ben ik nog steeds. THOR is een grote vereniging, steeds in beweging en dus is ook hier is het werk nooit klaar. En ik krijg veel vrijheid, fijn.'

De taakverdeling met het bestuur is duidelijk omschreven. 'Ik moet goed opletten binnen die taken te blijven. Maar af en toe ga ik wel buiten de contouren. Dan draai ik een bardienst mee. En ik heb ook wel met een schop in mijn handen gestaan om die sloot hier achter uit te graven. Het is soms goed om te laten zien dat je meer doet dan alleen achter een computer te zitten.'

Het bestuur van THOR stuurt haar aan. 'En andersom,' zegt Langen. 'Ik steek mijn mening niet onder stoelen of banken. Nee, ik maak van mijn hart geen moordkuil, maar ik ga ook niet doordrijven.' En voor de soepele samenwerking is er bovendien wekelijks een gesprek met de vicevoorzitter. 'Lekker sparren,' zegt ze.

Is THOR mét verenigingsmanager nu een beter club geworden? 'Hoe wil je dat meten? Aan het aantal leden? Ik denk dat je het als club goed doet, als de mensen lekker aan het sporten zijn en zich goed voelen.'

Resultaat

Veel van de dingen die ze doet, zorgen niet altijd voor een direct of zichtbaar resultaat. Ze hebben te maken met die verhoogde regeldruk. Ook daarom is het de vraag of een club als THOR nog wel zónder verenigingsmanager kan? 'Het gaat erom,' zegt Langen, 'dat verenigingen goed zijn georganiseerd. Zo'n manager kán een middel zijn tot dat doel. Maar ook een bestuur met professionals kan dat middel zijn. Begin dit jaar waren we op Hét Atletiekcongres met veel aandacht voor het besturen van een club. We doen het goed, hè, zeiden we tegen elkaar. Maar goed, we hebben dan ook een betaalde kracht én een professioneel bestuur. Daar zorg ik wel voor, ik zoek de juiste personen binnen de club.'

THOR is nu druk doende met een vrijwilligersplan. Langen: 'We hebben minder geld, moeten meer zelf doen. Ieder lid doet volgens het plan acht uur vrijwilligerswerk en dat kan van alles zijn, van bardienst tot de lay out van ons magazine. Of je betaalt 25 euro.' Ze had het plan al eerder gemaakt, het bestuur liet het destijds nog liggen. 'Dit bestuur pikt het wel op. Het is ook een andere tijd.'

Haar grootste uitdaging ligt er nog. THOR moet naar één locatie. Dat wil zeggen; de atletiekbaan moet naar sportpark Vierhoeven worden verplaatst. Jong en oud, recreatief en prestatiegericht, wandelen en sprinten, kogelstoten en jeu de boules; alles bij elkaar. Dat past gewoon het beste bij THOR.

Tekst: Pim van Esschoten