'Pas op, daar heb je de accountmanager van de Atletiekunie'

Bij een aantal bezoeken of ‘accountgesprekken’ merk ik bij verenigingen dat men de Atletiekunie ervaart (in ieder geval in het verleden, soms ook in het heden) als een orgaan dat vanuit een ivoren toren de atletieksport 'regeert'. Is dat nog steeds zo? Ik denk van niet. Ook merk ik de 'Pas op, daar is de accountmanager van de Atletiekunie'-houding of de non verbale communicatie verklapt de “We vertellen hem toch niet alles” houding. Maar is dat wel zo handig? Ik kan u verzekeren: beiden gaat niet werken. Mijn advies: “Voer vooral een open gesprek met elkaar om de atletiek,- en loopsport naar een hoger plan te brengen”

Natuurlijk kom ik vaak bij verenigingen over de vloer wanneer het even niet goed gaat met een vereniging. Bestuurlijke crisis, een trainer dreigt te vertrekken en wil zelf een loopgroep beginnen, niet kloppende ledenadministratie / contributie inning, terugloop ledenaantal of juist een ledenstop en nog maar niet te spreken over alleuitdagingen rondom de accommodatie. Iedere vereniging kent de voorbeelden. De verenigingen hoeven de Atletiekunie (lees de accountmanagers) in deze gesprekken niet alles te vertellen. Als vereniging zijn jullie zelf verantwoording schuldig naar je eigen leden en verantwoordelijk voor jullie eigen beleid. Maar als bond zijn wij er om met jullie mee te denken en te ondersteunen waar nodig. Wanneer niet alles wordt gedeeld, is het als accountmanager soms lastig om jullie als vereniging op de juiste manier te ondersteunen. Alles heeft natuurlijk te maken met communiceren en op een open manier met elkaar de discussie voeren. Als dat niet gebeurt, dan komen we allemaal geen stap verder.

De afgelopen periode had ik een gesprek met een vereniging naar aanleiding van een verschil van inzicht. Door een open discussie te voeren en vooral begrip te hebben voor elkaars positie, kwamen er door deze wederzijdse uitwisseling weer nieuwe ideeën op tafel. Zowel de vereniging als de Atletiekunie (en misschien wel alle verenigingen) hebben hier mogelijk iets aan in de toekomst. Laat vooral weten wat wij als Atletiekunie beter kunnen doen of waar wij jullie kunnen ondersteunen in plaats van te blijven denken dat we in een ivoren toren zitten. Samen op naar ‘thebest next step'.

Zoals gebruikelijk, staat het najaar altijd weer in het teken van de reguliere voorzittersoverleggen. Naast de bezoeken bij de verenigingen, zijn deze overleggen ook van grote waarde voor het ophalen van signalen vanuit de verenigingen. En dus essentieel voor het functioneren van de accountmanager. Zoals ik mijn rol vertaal: “Als accountmanager ben ik het verlengstuk van de Atletiekunie naar de verenigingen, maar ook het verlengstuk van de verenigingen richting de verschillende afdelingen van de Atletiekunie.” Dus signalen uit diverse overleggen worden intern bij de Atletiekunie naar de verschillende afdelingen teruggekoppeld. Maar de voorzittersoverleggen zijn er ook om kennis en ervaringen tussen verenigingen te delen. De aanwezige voorzitters zijn er om kennis te halen, maar zeker ook om hun ervaringen te delen. De bestuurders vinden het daarom een gemiste kans als andere verenigingen niet aanwezig zijn. Iedere vereniging heeft zijn ervaringen, of het nu een loopvereniging is, of een kleine atletiekvereniging. Iedereen kan van elkaar leren.
Natuurlijk kan het voorkomen dat een voorzitter niet aanwezig is. In sommige gevallen komt het door de eigen bestuursvergadering, maar denk er dan over na om iemand af te vaardigen namens jouw vereniging. Stel je voor dat de oplossing voor het grootste knelpunt binnen jouw vereniging door een collega bestuurder wordt aangedragen bij de rondvraag. Een gemiste kans als je er niet bij bent! Alleen als je iets meldt en/of vraagt, kunnen anderen op jou reageren. Alleen op die manier maak je als vereniging de volgende stap.

Via deze weg verwelkom ik jullie, namens mijn collega accountmanagers (Dennis Weijers en Andre Hoogink) in de komende weken bij de voorzittersoverleggen.