NJAD VUGHT: Warme douche voor deelnemers en organisatie

De twaalfde editie van de Nationale Jeugd Atletiek Dag was er een om door een ringetje te halen. ‘Het is vandaag meer een Natte Sociale Jeugd Atletiek Dag, een soort NSJAD\', grijnsde een official refererend aan het constant neervallende hemelwater.

Swingende Burgervader
Op de spiksplinternieuwe accommodatie van Prins Hendrik in Vught werd door 125 teams een heerlijke sportdag beleefd. De 488 kinderen kregen pas tijdens de pauze in de gaten dat ze drijfnat en vaak ook erg koud waren geworden. In de enorme nieuwe kantine van Prins Hendrik werd voor warmte gezorgd, zodat vrij snel met vernieuwde kracht verder gesport kon worden. Om 10.00 uur werd de dag op een feestelijk versierde atletiekbaan geopend door de zeer sportieve burgemeester Roderick van de Mortel. Niet dat de burgervader zelf over de horden stoof, dat niet, maar nadat hij met een welgemeend ‘paf\' de dag had geopend ging hij wel voor in de openingsdans. Samen met animatie duo Cees & Cees werd de warming-up swingend uitgevoerd. Het heupzwaaien van de burgemeester ging zo ver dat zijn assistente even bang werd dat zijn ambtsketen als een slingerkogel gelanceerd zou worden. Zover kwam het niet. Niet veel later bleek helaas wel dat dit atletisch dansje de regengoden had wakker geschud. Bijna gelijktijdig met de toeter voor het eerste onderdeel viel de regen met bakken uit de Vughtse hemel.

Verkeersdrempel
Vanaf kwart voor elf gingen de groepen de baan op. In tegenstelling tot verleden jaar in Amersfoort waren alle onderdelen, inclusief de fun en Athletics Arena, opgebouwd op de baan. Het zag er fantastisch uit. Midden op de baan stonden enorme luchtkussens die als hindernisbaan dienden. Op de hoogspringaanloop kon een bal tegen een net geworpen worden, waarna je meteen de snelheid in beeld kreeg. Tussen elektronische ogen werd om het hardst gesprint en op een ander hoog luchtkussen moest je op armkracht met een stok naar boven klimmen. ‘Jongens en meisjes, doe alsjeblieft je spikes uit als je op de luchtkussens klimt en stap ook niet op onze geluidskabels\', was de smeekbede van het topspeakersduo Ton de Kort en Frans van Berlo. Ton was ook verslaggever bij het verspringen. ‘Er is een soort verkeersdrempel voor jullie neergelegd. Zorg dat je er goed overheen springt\', adviseerde hij de enthousiaste sporters. Een van hen was de bloedfanatieke Fabian van Rooij (10). ‘Die drempel is best wel irritant. Ik heb geoefend zonder zo\'n bult en kwam al tot 3,48 meter. Ver is een van mijn beste onderdelen, maar gisteren met de competitie pakte ik ook een gouden limiet bij het balwerpen met 29.05 meter\', vertelde de trotse atleet van Argo uit Doetinchem. Aan zijn fanatieke aanloop was niet te zien dat hij al om kwart voor zeven zijn bed uit moest om op tijd in de bus te zitten.

Hordenkanjer
Aan de andere kant van de baan werd op prachtige oefenhorden een snelle wedstrijd afgewerkt. Luka van der Meij (10) van De Spartaan uit Lisse ging als een speer. Tot aan de laatste horde. Daar bleef hij haken, vloog nog even rechtuit, maar verloor toen van de zwaartekracht. Opgekrabbeld van het natte kunststof waren er even wat tranen vanwege een pijnlijke hand, maar een echte sportman laat zich niet kennen. Nog geen vijf minuten later zoefde hij opnieuw voor de tribune langs. ‘Ik heb toch nog wel pijn in mijn hand, anders had ik zeker sneller gelopen als deze 13,4 seconden. Ik ben meer een liefhebber van de 1000 meter. Met 4.18 minuten loop ik die veel sneller dan mijn vader\', aldus een alweer breed lachende Luka. Vlak achter hem had Daniel Jochems (Generaal Michaelis) de bal maar liefst met 66 kilometer per uur tegen het net geworpen. Op de vraag of hij al lang als werper bekend staat komt een verrassend antwoord. ‘Ik zat tot zes weken geleden op hockey en judo. Maar ik ga nu echt op atletiek.\' Zijn coach hoorde het glunderend aan en maakte snel een aantekening achter de naam van Daniel. ‘Speerwerper\' schreef hij in zijn boekje.

Geen ringwerpen voor wheelers
Mede door het samenvallen met diverse evenementen voor aangepast sporten was de deelname van gehandicapte sporters dit jaar minder dan voorgaande edities. Trouwe klanten van de NJAD zijn de wheelers van Zuidwal. Coach Ilse Leeflang is wel optimistisch over de groei van de mogelijkheden voor haar sporters. ‘Vandaag zijn er inderdaad niet zoveel, maar wij starten volgend jaar met een regionale competitie. Op die manier zal ook onze groep van 18 sporters gaan groeien. De organisatie van Prins Hendrik heeft heel goed geluisterd naar onze wensen. De accommodatie is prima toegankelijk en ik ben vooral blij dat de sport centraal staat. Wij zitten niet te wachten op wat lullig ringwerpen of een ander aangepast spelletje.\'

Bommetje
Foppe Weijer, de coördinator van deze NJAD, is zichtbaar trots op wat door zijn team(s) is neergezet. ‘We zijn in september gaan kennismaken met Dorien en Jan van de Atletiekunie en vanaf december zijn de teams samengesteld. We hebben enorm veel creatieve mensen binnen de club, maar ook de bedrijven in de regio sprongen enorm goed bij om alles mogelijk te maken. Twee dingen waren spannend voor ons. Op de eerste plaats was er gedoe over de toplaag van de baan. Gelukkig konden we gewoon op de nieuwe baan terecht, want anders hadden we naar de veel kleinere oude accommodatie moeten uitwijken. Het tweede probleempje kwam deze week plots op ons pad. Op de velden achter de baan, waar we de hindernisloop wilden uitzetten, werd een fosforbom gevonden. Dat was schrikken. Wij mochten niet eens meer naar buiten van de EOD. Nu ligt er niets meer, maar we hebben toch maar een ander en volgens mij nog aantrekkelijker parcours gevonden.\'

Wie wil in het westen?
Dorien van der Burg (Atletiekunie) is net als de mensen van Prins Hendrik uiterst tevreden over deze editie. ‘Ach, die regen deert de kinderen niet. Het is jammer dat we relatief vaak slecht weer hebben in juni, maar ik zie overal lachende gezichten en kinderen die op blote voeten lekker aan het spelen zijn. Volgend jaar gaan we vanzelfsprekend weer een editie toevoegen aan deze twaalf. Mijn wens is om deze in het westen van het land te laten plaatsvinden. Ik denk dan aan Zuid-Holland in de buurt van Den Haag of Zoetermeer. Verenigingen die interesse hebben kunnen dat aan mij kenbaar maken. Zeg nou zelf, wie zou er niet zo\'n sportevenement op zijn baan willen?\' Uit het oosten komen Esmée, Bente, Minke en Rianne. Ze zijn lid van verschillende verenigingen, maar komen in oranje shirts namens Regio IJsseldelta in actie. ‘We zijn een samenwerkingsverband van NOP, Salland, Cialfo, Isala, Athlos en PEC. Met zijn allen vullen we een bus die vanuit Zwolle hier naar toe is gereden\', vertellen de enthousiaste sportvrouwen. Ze hebben de dag van hun leven. ‘Het is helaas ons laatste jaar, want we zijn bijna allemaal elf. Sporten blijven we toch wel doen. Vooral de 400 meter vinden we allemaal erg leuk.\' Als er in Amsterdam 2028 een 4x400 meterploeg met een Oosterse tongval aan de start staat, weet dan dat de basis hiervoor gelegd is tijdens de NJAD in het Brabantse Vught!

Tekst: Wouter Schelvis
Foto\'s: Coen Schilderman

Alle verdere informatie over dit evenement is hier te vinden