Kippenvel in Rotterdam, dankzij Like2Run
Kippenvel. Of je het nu wil of niet, als Lee Towers zingt dat je nooit alleen op stap gaat, geeft de \"emotie van de Coolsingel\" een extra impuls aan iedere loper. ‘De marathon moet een belevenis zijn\', zegt directeur Mario Kadiks.
En dat geldt voor alle evenementen waarvoor zijn organisatie verantwoordelijk is. Kadiks stond vandaag \"zijn\" deelnemers weer op te wachten vóór het Rotterdamse stadhuis. Gezien de resultaten van de toppers bij dit topevenement was een lichte teleurstelling onontkoombaar. Maar als geen ander weet de directeur dat bij een wedstrijd over 42 kilometer de omstandigheden even onvoorspelbaar als invloedrijk zijn.
Oplopende temperaturen - vijftien graden bij de start, oplopend tot boven de twintig toen de meeste recreanten nog moesten finishen - zorgden voor de nodige problemen. Wind bracht weliswaar enige verkoeling, maar droogde het lichaam, nog helemaal gewend aan winterse omstandigheden, uit.
Onbereikbaar
De zo gewenste verbetering van het parcoursrecord bleef onbereikbaar. De favorieten Getu Feleke en Sammy Kitwara moesten genoegen nemen met de tweede en derde plaats. Ze werden afgetroefd door Tilahun Regassa, die in 2.05.38 won.
Michel Butter had geen verklaring voor de krampaanval die hem al vóór het 30km-punt alle illusies ontnam. Hij moest wat rek- en strekoefeningen doen, zette door en finishte in 2.13.25. ‘Het schoot onderweg nog wel door me heen dat ik binnen de 2.14 moest blijven om me te kwalificeren van de EK van volgend jaar\', zei hij na afloop.
Ook Koen Raymaekers slaagde niet in de opzet om voor het eerst een Nederlander binnen 2.10 te laten finishen op de Coolsingel. ‘Het ging voor mij tussen 20 en 30 kilometer wat te snel. Ik denk dat daarna de energie wel zo\'n beetje op was\', zo wist hij achteraf. Hij was met 2.12.09 wel de beste Nederlander.
Halverwege liep Hilda Kibet nog precies hetzelfde schema als in 2011 en dat resulteerde in haar p.r. van 2.24.27. Maar even later moest de Nederlandse Jemina Jelagat (winnares in 2.23.27) laten gaan en later zou ook de Ethiopische Abebach Afework haar nog passeren. Kibet finisht als derde in 2.26.42. ‘Toch ben ik tevreden. Dit was de marathon van vandaag. Ik heb alles gegeven.\'
Like2Run
Oud-atleet Kadiks heeft in de afgelopen jaren naast de ABN AMRO Rotterdam Marathon ook de Haagse CPC Loop, alsmede een Ladiesrun en de Zilveren Kruis Bruggenloop onder zijn organisatie verenigd. Enkele jaren geleden kreeg die organisatie de titel \"Like2Run\". ‘Een merkfilosofie\"\', noemt Kadiks het. Like2Run staat binnen zijn organisatie voor de missie dat medewerkers en vrijwilligers bij alle evenementen graag een stapje extra zetten om \"winnaars\" te creëren.
Immers: alle lopers willen op hun manier en op hun niveau als winnaar over de streep komen. Aan de organisatoren de taak om dat mogelijk te maken, door nét even iets meer service, iets méér kwaliteit te bieden. ´De tevredenheid van de loper moet bij ons centraal staan´, zegt Kadiks.
AIMS
Hij is daarin gesterkt in de acht jaar dat hij als bestuurslid van de AIMS, de internationale organisatie van grote marathons, de marketing in zijn portefeuille had. Ook elders in de wereld leeft daar de overtuiging dat grote loopevenementen belang hebben bij de branding van hun merk. ‘Je klanten moeten weten wat ze van je mogen verwachten\', zo vertaalt Kadiks die benadering.
Sportbonden
Die doet inmiddels ook elders opgeld in de georganiseerde sport. Sportbonden proberen hun verenigingen de leden als - soms kritische - consumenten te laten benaderen. Maar bij de grote loopevenementen is dit inmiddels gemeengoed.
‘De loper die vanochtend thuis de deur achter zich dicht heeft getrokken, moet erop kunnen vertrouwen dat hij bij ons goed verzorgd zijn marathon kan lopen\', zegt Kadiks. ‘Natuurlijk heeft ieder ook zijn eigen verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld door hier goed getraind aan de start te staan en de kleding te kiezen die bij het weer van vandaag past. Maar als het, zoals nu, bijvoorbeeld opeens een stuk warmer is dan in de afgelopen weken, moeten wij onze service ook op kunnen schalen. Dat vergt een stevige, professionele organisatie.\'
‘Met de Atletiekunie werken we samen waar dat gewenst is, maar een marathon als de onze is toch heel iets anders dan de gemiddelde baanwedstrijd, waar de wedstrijdleider zicht heeft op alles wat er gebeurt. Loopevenementen van de omvang als de onze vergen een professionaliteit en deskundigheid die we onszelf eigen hebben moeten maken.\'
Bewust
Hij is er zich als geen ander van bewust dat je als organisatie lang niet alles in de hand hebt. Tot tweemaal toe moest hij de Bruggenloop afgelasten, vanwege winterse weersomstandigheden. ´Maar de keuze om dat evenement te verplaatsen naar de kersttijd, blijkt wél een schot in de roos´, zegt hij. ´We schrijven maximaal 7500 deelnemers in; we kunnen wel 5000 startnummers méér verkopen. Maar het getuigt ook van kwaliteit als je die niet laat leiden onder de kwantiteit.´
´Wij hoeven niet te groeien in aantallen evenementen. We willen niet de grootste zijn, maar we willen wel de beste zijn´, zegt hij. ´We maken bewuste keuzes. Zo gaan we op 21 september wel de eenmalige Vredesloop organiseren, ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het Vredespaleis. Dat doen we in samenwerking met Haag Atletiek en op verzoek van het gemeentebestuur, maar vooral ook omdat dit goed past bij onze organisatie.\'
Richting
‘Dat uitgangspunt geeft ook richting aan je handelen\', zegt Kadiks. ‘Een heldere visie op je organisatie helpt je om de juiste keuzes te maken.\' Tegelijkertijd wil hij inspelen op trends en dus houdt hij de wereld van de lopers zo goed mogelijk in de gaten. Wat zijn die trends?
‘We zien al jarenlang dat de gemiddelde tijd die onze deelnemers nodig hebben voor de marathon aan het dalen is. Mensen zien het uitlopen van een marathon op zich al als een prestatie en ze beleven dat als een emotionele gebeurtenis. Dat geldt ook voor de toeschouwers. Daarom hebben we bijvoorbeeld gekozen om de starttune, die altijd klinkt ná Lee Towers en het startschot, opnieuw op te nemen.\'
Die traditionele muzikale start van de Marathon Rotterdam is gebaseerd op het 633 Squadron door Ron Goodwin en kreeg zo een nieuwe, levendige klank. De al vele jaren bestaande, mechanische uitvoering is aangevuld, opnieuw gearrangeerd en met hulp van diverse muzikanten van het Metropole Orkest voorzien van een frisse klank.
De muziek combineert diverse stijlen: van een bombastisch intro tot een ingetogen slot met een koor, van dance tot house. Alles op de ‘maat\' van de lopers. Het stuk duurt zeven minuten en is opgenomen in verschillende uitvoeringen. Alle Like2Run-evenementen krijgen hun eigen versie.
Ook voor het publiek was er vandaag meer te beleven, bijvoorbeeld via de grote schermen die op enkele plaatsen langs het parcours waren geplaatst.
Nieuwe lopers
‘Binnen de visie van Like2Run vinden we het ook belangrijk om steeds weer nieuwe mensen aan het lopen te krijgen\', zegt Kadiks. ‘Daarom hebben we bijvoorbeeld meer ruimte gemaakt voor de Kidsruns en de loop over 5 kilometer, die nu op zaterdag zijn. Afstanden van 10 kilometer zijn heel populair, zo merken we bijvoorbeeld bij de CPC. Daar speel je zo goed mogelijk op in.\'
‘Wat de lopers over vijf of tien jaar van ons verwachten? Daar heb ik wel gedachten over, maar die houd ik liever nog voor mezelf. Je ziet wel dat allerlei nieuwe vormen van hardlopen in opkomst zijn, zo urban running, al blijven die vooralsnog kleinschalig. Ik volg alle vernieuwing natuurlijk, maar we moeten allereerst beoordelen of het wel bij ons past.\'
Tekst: Cors van den Brink, fotografie: Erik van Leeuwen
