Hoger, verder, sneller!
Dat is de essentie van atletiek. Niet alleen voor de atleet zelf, maar ook voor alle mensen om de atleet heen. Met name de trainer is hier altijd mee bezig, want zonder dit einddoel is er geen verbetering zichtbaar. Afgelopen weekend werd dit meer dan duidelijk tijdens de ASICS NK Atletiek. Waarbij drie atleten zelfs zoveel sneller en verder gingen dat zij de 1e Nederlanders zijn met zo’n knappe prestatie. Maar niet alleen de atleten presteerden bovenmatig goed, ook alle vrijwilligers stegen boven zichzelf uit!
Ik ben onlangs zelf ook weer hoger, verder en sneller gegaan binnen mijn werk. Bij de Atletiekunie coördineer ik nu naast de trainersopleidingen ook de regio’s Drenthe, Friesland en Groningen. Wat letterlijk hoger op de kaart ligt, mij hopelijk verder kan brengen in mijn carrière en door het verdelen van de regio’s over 4 accountmanagers wij hopelijk nog snellere service kunnen bieden. Mijn naam is Margot Kouwenberg-Ubbink en maak sinds december 2007 deel uit van de Atletiekunie familie. Ik ben 34 jaar, getrouwd en geniet elke dag van mijn rol als moeder, die ik naast de uitdagende job bij de Atletiekunie heb.
Zelf ben ik altijd geïnteresseerd geweest in sport. Via gymnastiek, zwemmen, korfbal en tennis ben ik uiteindelijk bij het volleybal terecht gekomen waar ik ruim 20 jaar heel veel plezier aan heb beleefd! Niet alleen als sporter, maar ook als vrijwilliger binnen de verenigingen, als trainer en als bestuurder. Ik heb gemerkt dat - er naast de verschillen tussen volleybal en atletiek - er toch heel veel overeenkomsten zijn, waarbij alles draait om passie, verbinding, plezier en samen doen.
Naast de complimenten aan de NK vrijwilligers wil ik jullie eigenlijk ook een groot compliment maken. Jullie hebben het afgelopen seizoen massaal gekozen om jullie trainers op te leiden en bij te scholen! Vanuit mijn andere functie bij de Atletiekunie kan ik niets dan lof uitspreken, dus bij deze. Ontwikkeling van je trainers is misschien wel het belangrijkste onderdeel van het besturen van je vereniging. Jouw trainer is de sleutelfiguur tussen jou en je leden. Hij of zij kan je vereniging maken of breken. Vrij vertaald bepaalt de trainer dus uiteindelijk (voor een overgroot gedeelte) of jouw lid blijft of afscheid neemt. Of je lid plezier heeft tijdens de training of de wedstrijd. Of jouw lid zich ontwikkelt als sporter zoals hij dat graag zou willen (op elk niveau!) of je lid zich onderdeel voelt van de groep waarin hij traint en dus ook het gevoel van samen over kan dragen aan andere leden.
Kijk eens goed in de ogen van jouw trainers. Zie je zijn (hiermee bedoel ik uiteraard ook de vrouwelijke trainers) ogen fonkelen, straalt het plezier en enthousiasme er van af? Wordt hij achtervolgd door zijn atleten en wordt er veel bewogen? Ja? Dan heb je goud in handen! Deze trainers zijn je superpromoters van je vereniging, zijn atleten ook. Investeer daarom ook in de behoefte van deze trainers. Beloon ze voor het werk dat ze doen, voor de verbinding die ze zoeken met de andere trainers, voor het overbrengen van het clubgevoel. Naast belonen en waarderen kun je ook investeren op andere manieren. Bijvoorbeeld door het scheppen van heldere voorwaarden. Het vastleggen van afspraken. Wat verwacht de vereniging van mij als trainer en wat kan ik van de vereniging verwachten? Accepteer dat elke trainer een andere behoefte heeft. Het kan best zijn dat hij of zij geen behoefte heeft aan verdere groei als trainer. Dat betekent niet direct dat hij geen behoefte heeft om zichzelf te ontwikkelen. Misschien wil hij nog meer handvatten voor het omgaan met de doelgroep, of met ouders. Of wil hij meer variatie aanbrengen in de training en is hij op zoek naar andere oefenvormen. Niet elke toptrainer geeft training aan de topteams of topatleten/lopers. Zij zijn vaak te vinden tijdens de jeugdtrainingen waar de kinderen met een grote glimlach veel aan het bewegen zijn, of met wie de junioren weg lopen, omdat de trainer hen begrijpt of bij de lopers die gewoon even een rondje willen maken, maar zelf niet willen nadenken over de route of de veiligheid, maar stiekem wel genieten van de “spelletjes” die ze tijdens de route doen. Dat gevoel, van die kids, daar gaat het om! Dat is het begin en een goed voorbeeld voor alle andere trainers, want moe en voldaan terugkomen van het sporten, dat willen we toch allemaal?
Laatst heb ik zelf ervaren wat plezier in atletiek is. Bij de scholingsdag met het thema kindgerichte atletiek voor onze opleiders, mocht ik zelf ook meedoen. De smile was niet van mijn gezicht te krijgen en de opleiders hebben zelf ook wat bijgeleerd. Zij weten nu hoe ze dit gevoel over kunnen brengen aan alle trainers die zij de komende jaren gaan opleiden. Een voorbeeld van waarderen en inspireren!
Wil je meer weten over jouw trainers, het beleid eromheen of welke scholingsmogelijkheden er zijn, neem dan contact op met je accountmanager of met mij.
Wij staan graag voor jullie klaar om je te helpen met hoger, verder, sneller!