Column: Het Dafne-effect

Epistel over benutten van gouden kansen

Afgelopen weken werd in de landelijke pers beweerd dat de Oranje atletiekprestaties, en die van Dafne Schippers in het bijzonder, een nu al merkbaar positief effect zouden hebben op de ledencijfers van atletiekverenigingen. De berichtgeving hieromtrent verdient enige nuance. Allereerst tonen diverse onderzoeken aan dat het verband tussen topsportprestaties enerzijds en de instroom van nieuwe leden anderzijds maar moeilijk hard valt te maken. Het boek “verborgen competitie” van Hoogleraar Sportontwikkeling Maarten van Bottenburg is in dit vakgebied een echte aanrader. Ten tweede is er naast een theoretische nuancering ook een nuancering van praktische aard: de administratieve verwerking van ledenmutaties (het aanmelden van leden) vergt namelijk enige tijd. Een eventueel effect van de wereld(kampioen)prestaties van Dafne op de ledencijfers kan dan ook pas in het laatste kwartaal van dit jaar worden waargenomen. Wat er wél overeind blijft van de berichtgeving is het feit dat er (meer dan gemiddeld) verenigingen zijn die melding maken van snel vollopende (jeugd)groepen. Maar of dit nou een bewijs is voor een Dafne-effect?

Los van de discussie over eventuele effecten op ledencijfers is het wel degelijk zo dat de Oranje-prestaties in de afgelopen periode voor de nodige positieve impulsen hebben gezorgd. Zo zijn er veel jongeren, zowel leden van de verenigingen als niet-leden, enorm geïnspireerd door Dafne. Zo is de Atletiekunie als sportbond interessanter geworden voor (potentiële) sponsoren, staan we er beter op bij collega-sportbonden, en stakeholders als NOC*NSF en VWS. Op deze manier bekeken is er wél degelijk sprake van een effect. De prestaties van oranje topatleten dragen ongetwijfeld aan de (in geval: positieve) beeldvorming van hoe de buitenwereld tegen de atletieksport aankijkt!

Kort samengevat heeft de Atletiekgemeenschap (Atletiekunie en de aangesloten atletiekverenigingen) op basis van de oranje-prestaties “het momentum mee”. Tel daarbij op dat de EK volgend jaar in ons eigen Nederland plaatsvinden, dan kunnen we verwachten dat de atletieksport volop in de belangstelling zal staan. Al met al een gouden kans! En dan is er net na de EK ook nog een evenement in Rio…

De Atletiekunie probeert haar verenigingen op allerlei manieren te faciliteren zodat verenigingen de geboden kansen kunnen pakken. De opbrengsten (legacy) van de Oranje atletiekgekte moeten bij voorkeur lange termijn effecten hebben. Concrete voorbeelden van opgezette projecten: een landelijke open dag waarbij alle atletiekverenigingen hun deuren open hebben openstaan, het opstarten van schoolatletiek-activiteiten waarbij doorgeleiding van jeugd naar de vereniging het doel is, het ontwikkelen van een toolkit “werf de jeugdtrainer”, organisatie van congressen om kennis uit te wisselen, juryleden ervaring laten opdoen tijdens de EK en de opgedane kennis na afloop beschikbaar maken voor het hele jurycorps, het voorbereidingsprogramma Run to The Start waarbij duizenden recreatieve lopers zich bij hun lokale atletiekvereniging kunnen voorbereiden op een loopevenement, kortom een heel palet aan diensten en activiteiten. Uiteindelijk is het aan de verenigingen om de kans(en) te grijpen en de Atletiekunie wil hierbij graag behulpzaam en “ontzorgend” zijn.

Inmiddels droom ik van volle stadions in Amsterdam tijdens de EK van komende zomer. In mijn droom gaat het om een evenement met veel zendtijd en media-exposure, volle tribunes en aansprekende Oranjeprestaties. Een paar weken later gaat mijn droom verder in Rio. Clubhuizen van atletiekverenigingen zitten vol met leden en niet-leden(!) die samen kijken naar de prestaties van de Oranje atletiekhelden. Op de diverse atletiekaccommodaties vinden atletiekactiviteiten plaats, net als dat er allerlei atletiekdemonstraties plaatsvinden in de stadswijken en op de dorpspleinen. Atletiekverenigingen bruisen van de energie en doen dat met frisse moed, met nieuw extra geworven kader en een open blik naar hun omgeving.

Wat daarvan de exacte definitie dan ook moge zijn: in mijn dromen bestaat het Dafne-effect!

Deze column van accountmanager André Hoogink verscheen in de nieuwsbrief voor verenigingsbestuurders van 1 oktober
Foto: Erik van Leeuwen