Atletiekcongres als afzet naar sprong voorwaarts

Het eindigde allemaal in een vrolijke chaos. Bijna vijfhonderd trainers en bestuurders die bollen wol door de zaal gooiden. Zo ontstond een kleurrijke wirwar van wollen draden, symbool voor verbinding tussen mensen en verenigingen, tussen trainers en bestuurders. Omdat die het allemaal sámen moeten doen, die gewenste sprong vooruit - het thema van het Atletiekcongres, maar ook de inzet van het Strategisch Plan 2013-2016 van de Atletiekunie.

De negende editie van het Atletiekcongres (450 deelnemers, een kwart meer dan vorig jaar) kende een iets andere opzet. Traditioneel kent het congres veel workshops - praktijk en theorie - met gespecialiseerde trainers, ook dit jaar weer. Maar ook is op dit congres stevig ingezet op de bestuurders van de verenigingen, van wie meer en meer wordt gevraagd. Nieuwe wensen, eisen, opdrachten en verantwoordelijkheden. En het komt van alle kanten. Van de clubleden, die zich steeds meer als consument opstellen. Van NOC*NSF en de \'plus 10 ambitie\' om meer mensen in beweging te laten krijgen. Van de overheid - de \'Haagse\' en lokale - die de ambitie met (heel veel) geld ondersteunt. Die de meerwaarde van sport heeft ontdekt, maar dan ook verwacht dat sportclubs een rol spelen bij tal van maatschappelijke doelen.

Daarbij hoort ook dat verenigingen zouden afmoeten van het \'klassieke\' sportaanbod en zich gaan richten op de vraagkant. Start to Run is een succesverhaal (dit voorjaar met andermaal 4400 deelnemers), maar kan \'de\' atletiek het ook op dinsdagmorgen om half negen organiseren, als de kinderen naar school zijn gebracht? Met een warming up op het schoolplein.

Hoe organiseert een club dat? Zijn ze klaar voor al die veranderingen, klaar voor zo\'n sprong voorwaarts? \'Verenigingen zijn heel divers. Een aantal kan en wil daarin meegaan, een aantal niet,\' zegt Dennis Weijers, accountmanager bij de Atletiekunie en medeorganisator van het congres. \'Onze boodschap is: bepaal wie je bent en waar je naar toe wilt.\'

Ook bij de sprong vooruit die de Atletiekunie wil maken, wordt het nodige gevraagd van bestuurders, trainers en vrijwilligers bij de clubs. Algemeen directeur a.i. John Bos lichtte zaterdag enkele hoogtepunten toe uit het nieuwe beleidsplan. Onder de titel Athletics Champs ondergaat de jeugdatletiek een verandering, met plezier en compact als steekwoorden. De schoolatletiek keert terug, belangrijk voor de toeloop van jeugdleden naar de verenigingen. Te beginnen in Limburg, waarna de olievlek zich via Brabant en Gelderland verder over het land moet uitbreiden.

Ook Rien van Haperen kwam iets vragen aan de verenigingen, haar bestuurders en vrijwilligers en leden. Namelijk, steun voor de EK 2016. \'Alleen als we het samen doen, wordt het een succes,\' was de boodschap van de toernooidirecteur. Een eerste zet daartoe was de druk door John Bos op een rode knop; de eerste like voor de nieuwe facebookpagina van de EK.

De Atletiekunie ondersteunt de clubs, onder meer met drie accountmanagers. En sinds zaterdag is er ook de ClubWijzer. Voorzitter Theo Hoex lanceerde de online tool met ook een druk op de rode knop. Met het invullen van de ClubWijzer krijgen clubbestuurders inzicht in de kengetallen van hun verenigingen. Informatie die ook weer van belang is voor de Atletiekunie, die hoopt dat in 2013 vijftig verenigingen de ClubWijzer hebben ingevuld. Om dat te stimuleren stelde Hoex een verloting voor een ballonvaart in het vooruitzicht voor de verenigingen, die ClubWijzer voor 30 juni invullen. De winnaar mag met zes mensen mee met een ballonvaart.

Daniel Klijn

Berend Rubingh

Misschien wel goed om vanuit een mandje onder een ballon een poosje in alle rust naar de eigen vereniging te kijken. Die boodschap gaf Daniël Klijn dan ook mee aan de bestuurders. De verenigingsadviseur ontdekte al tijdens zijn studie, dat de theorie van organisatiemodellen in de praktijk bij sportclubs niet werkt. Geen verwijt, integendeel. Klijn heeft alle respect voor de sportbestuurder in een steeds complexere omgeving. Het werkt in de sport gewoon anders. Zo zal in een professionele organisatie een bestuurder op afstand blijven en is zijn rol gescheiden van die van de managers en uitvoerders. Raadzaam ook, een bestuurder neemt immers andere beslissingen dan een uitvoerder. \'Maar bij sportclubs loopt alles door elkaar. De voorzitter is ook trainer. En hij pakt de bezem als hij ziet dat de kleedkamer een rommeltje is.\'

Het verhaal dat Klijn en ook Berend Rubingh de bestuurders voorhielden, was voor Harry Grevers van AV Archeus uit Winterswijk vooral \'herkenbaar\'. Want ja, hij pakt die bezem ook wel eens. \'Je stapt als voorzitter al snel in de rol van regelaar. Dat hoort ook bij onze club, het hoeft ook niet anders. Maar het is af en toe wel verstandig om eens van een afstand naar alles te kijken.\'

Ook Kees Koersveldt, secretaris van AV Tempo uit Bussum, had veel opgestoken bij die twee sprekers, maar ook de workshops. \'Het betekent voor mij, dat we goed moeten nadenken over onze toekomst. Ik ben me dat nu echt bewust. Besturen vraagt meer. We zijn nu veelal bezig met de dagelijkse dingen, een beetje hap snap, zonder een echte visie. We gaan het er tijdens de volgende bestuursvergadering zeker over hebben.\' Wat niet wil zeggen dat de uitkomst van die vergadering bij Tempo zal zijn, dat de club straks een vraaggerichte organisatie is of naschoolse opvang zal organiseren. \'Maar het is wel goed om te kijken waar we over drie jaar willen staan.\'

Rogier Ummels over sprinten

\"Pak!\" met Thijs Ros

Dat was precies wat Daniël Klijn zijn toehoorders voorhield. Zet een stip aan de horizon om te weten waar je als club naartoe wilt, maak daarop beleid en kijk dan naar de uitvoering. In die volgorde ook. \'Geen uitgebreide beleidsplannen, maar gewoon een paar heldere A4\'tjes.\'

Berend Rubingh voegde daar aan toe: \'En ontwikkel geen topsportdoelen als je een club van ouwe jongens krentenbrood bent.\' Een open deur misschien, maar het paste wel in zijn onderliggende boodschap, namelijk dat een duurzame vereniging wéét wat haar cultuur is. Dat zit \'m eigenlijk altijd in de binding van mensen. Het gaat immers om verenigen - het woord zegt het al, zo zei Rubingh. En die binding moet een club koesteren, het is wat haar sterk maakt. De omgeving verandert echter snel en als een club niet bij binnenkomst van nieuwe leden helder maakt dat ook iets van ze wordt verwacht, stellen die nieuwe leden zich als consumenten op.

En zo stortten Klijn en Rubingh veel inzichten, eye openers of adviezen over hun gehoor uit. In hoog tempo. Inspirerend ook, en daarvoor is het Atletiekcongres dan ook bedoeld. \'Een must,\' zegt Henri van Limpt, tot voor kort voorzitter van GVAV uit Veldhoven. \'Hier worden oplossingen aangedragen. Ik kom nu al een jaar of vijf, zes hier en hoor elke keer nieuwe dingen. Als je hier één keer komt, weet je dat iedereen dezelfde problemen heeft. Je kunt leren van de oplossingen die elders zijn gevonden,contacten leggen.\'

Oefeningen voor hoogspringen met Rini van Leeuwen

Netwerken en verbinden!

Zo bezien is het Atletiekcongres dus onderdeel van de aanloop en afzet voor die sprong voorwaarts. \'Zet een denkbeeldige stip aan de horizon.\' En: \'Kijk bij de aanloop niet naar de balk, je moet onbevangen aanlopen.\' Niet het advies van een organisatiedeskundige, maar van Niels Kruller tijdens zijn workshop horizontaal springen voor junioren C/D. Op die jonge leeftijd draait alles om de techniek van de aanloop, niet om kracht. Het moet een ingesleten gewoonte worden. Ritmegevoel en houding worden zo opgeslagen in de bovenkamer. Het bijsturen om scherp voor de balk uit te komen en de verre sprongen; dat komt later. Aldus Kruller.
Op de keper beschouwd klonk ook dat als een belangrijk advies voor bestuurders.

Tekst: Pim van Esschoten
Foto\'s: Erik van Leeuwen
Op Facebook veel meer foto\'s (200!) van het Atletiekcongres (van Erik van Leeuwen en Debby van der Schilt)