Column: Beleveniswereld van een kind

December

Wij zijn alweer beland in de maand december. De maand van Sinterklaas, Kerst en Oud&Nieuwjaar. Voor velen onder ons zijn dit de gezellige dagen samen met dierbare familie en vrienden. Dit is voor mij, sinds ik vader ben van twee kinderen, vooral in de aanloop van deze dagen, een moment dat ik weer eens extra besef hoe mooi, maar ook eenvoudig de beleveniswereld van kinderen is. Of het nu gaat dat mijn kinderen heilig geloven dat er iemand helemaal uit Spanje (niet wetend waar of wat Spanje is) komt om alle kinderen te voorzien van cadeautjes of dat een dikke man met een baard vliegende rendieren heeft om te reizen, het is allemaal waar, want niet echt bestaat niet. Voor de papa’s, mama’s en de opa’s en oma’s onder ons is dit elk jaar weer een uitdaging om de Sint of Kerstman in te fluisteren welke leuke cadeaus de kinderen zouden willen ontvangen. Deze verlanglijstjes worden zelf door de ouders of grootouders dan wel niet samen met de kinderen opgesteld in de veronderstelling dat ze de kinderen hiermee een goede dienst bewijzen. Vooral bij de cadeaus waarbij de ouders dan wel de grootouders dachten, dit cadeau gaat hij/zij vast leuk vinden. Het staat dan niet op het verlanglijstje, maar dit gaat in de smaak vallen. De ontboezeming komt vaak al bij het uitpakken van de cadeaus, want vooral de jonge kinderen zijn goudeerlijk als het om hun oprechte, recht uit hart, eerst opkomende mening gaat. “De luister Piet heeft niet goed gehoord wat ik heb gevraagd? Dit cadeau vind ik echt niet leuk? Daar gaan alle goede bedoelingen van een aantal volwassenen die veronderstelden dat ze met dit cadeau echt hun kind of kleinkind blij zouden maken. Gelukkig gaat het niet bij alle cadeaus op deze manier, maar wat op valt is dat de leukste cadeaus vaak eenvoudig zijn of ze stonden op het verlanglijstje van het kind zelf. Zo werd ook ik van het weekend weer even met de neus op de feiten gedrukt met mijn goed bedoelde aanvullingen op de verlanglijstjes. Mijn zoontje wees mij er even op dat Sinterklaas waarschijnlijk niet meer zo goed kan lezen, door zijn ouderdom omdat hij veel cadeaus had gekregen die niet op zijn lijstje stonden. De duplo politiemotor was het leukste cadeau!

Jeugd in de vereniging

Ook verenigingen zijn deze tijden druk met allerlei festiviteiten. Onze goedheiligman zou weer menig atletiek clubhuis gaan bezoeken om de pupillen van de vereniging te ontmoeten. Met alle zorgvuldigheid worden de bijzonderheden van de pupillen door de ouders opgeschreven en aan de hulppieten meegegeven, zodat Sinterklaas tijdens zijn bezoek goed op de hoogte is van het wel & wee van de kinderen. Voor verenigingsvrijwilligers weer even een drukke tijd, maar voor kinderen een blijvende goede herinnering van de vereniging.

Deze tijd doet mij weer eens beseffen dat wij volwassenen van alles veronderstellen dat een bepaalde doelgroep leuk of goed vindt en in het bijzonder de doelgroep pupillen en junioren. Volwassenen besturen de vereniging, volwassenen worden ingezet als vrijwilligers, beleidskeuzes worden gemaakt door volwassenen en bij belangrijke onderwerpen mogen volwassen leden tijdens de ALV stemmen of een beleidskeuze wel of niet doorgaat. Wanneer het nu gaat over het activiteiten aanbod, competitie, kantine assortiment, enz., alles wordt bepaald door volwassenen waarbij verondersteld wordt dat de jeugd het zo wel gewild zou hebben! Pupillen weten heel goed wat zij leuk vinden en wat niet! Wat doen wij hier mee als bestuur? Wat is de drijfveer van pupillen om naar de atletiekvereniging te gaan? Wat vinden pupillen echt leuk? Zij willen vooral meedoen met competities volgens volwassenen, maar ik vraag mij af of dit niet weer eens een veronderstelling is van volwassenen. Of het wel of niet leuk bevonden wordt is mij om het even, belangrijker is dat wij volwassenen open moeten staan voor de interessegebieden en beweegredenen van pupillen om naar de atletiekvereniging te gaan. Vraag jaarlijks aan uw pupillen wat ze het leukst en minst leukst vonden en u heeft als bestuurslid voldoende inzicht om op voor te borduren en je hoeft minder vanuit veronderstellingen te werken.

Junioren hebben een duidelijke eigen mening en worden graag serieus genomen, vooral ook omdat deze groep in een belangrijke fase zit in hun groei naar volwassenheid. De vraag is dan ook, wat doen wij als bestuurders hiermee? Wij volwassenen bepalen alles voor onze jeugd binnen de vereniging. Ik heb tijdens de laatste voorzittersvergadering dikwijls te horen gekregen dat junioren in naarmate ze ouder worden stoppen bij de vereniging en of ik weet waardoor dat komt? Mijn vraag is dan ook, weet u als vereniging waarom junioren stoppen? Hebt u ook gevraagd wat u als vereniging kan ondernemen om hem/haar te behouden? Hebt u als bestuur junioren wel eens bevraagd bij het vormen van nieuwe beleidskeuzes of beter nog zijn junioren zelf wel eens leidend geweest bij het vormen en realiseren van nieuwe beleidskeuzes?

Behouden & binden jongeren

Onlangs heb ik een Pilot van het NOC*NSF in Zwolle mee mogen maken in het kader “Behouden en binden van junioren”. Hier deden zes verenigingen aan mee waaronder atletiekvereniging PEC1910. De eerste avond zaten 18 volwassenen bij elkaar met één jonge dame van 16 jaar oud! Daar zaten 18 volwassenen klaar om met hun goede bedoelingen te brainstormen over het behouden en binden van junioren. Het deed mij enorm goed dat deze jonge 16-jarige dame samen met een volwassen verenigingslid mee was gekomen vanuit de atletiekvereniging PEC1910, wat zoals PEC1910 tijdens de introductie al aangaf. Wij kunnen heel goed praten over junioren, maar wij vinden het prettiger om junioren zelf aan het woord te laten! Chapeau! Deze maand komen de eerste resultaten van de Pilot, waar ik uiteraard zeer in geïnteresseerd ben.

Luister naar wat pupillen en junioren daadwerkelijk tot bewegen zet binnen uw vereniging. Hun mening doet er “echt” toe, ook binnen uw vereniging! En ik, ik zal de verlanglijstjes van mijn kinderen nogmaals goed doorgeven aan Sinterklaas, aankomend weekend schijnen zijn Pieten ook nog bij mijn schoonouders langs te komen. Mijn zoon fluisterde mij vanochtend in dat Sinterklaas wellicht de bril van opa kan gebruiken aangezien opa vorige week in het ziekenhuis is geholpen aan zijn ogen!

Fijne feestdagen alvast!