Bart Vennix, meeting manager van de Warandeloop
Hij is voorzichtig. Laat vooral niet het beeld ontstaan dat hij de grote man is achter de Loket.nl Warandeloop. Dat hij het alleen doet. Bovendien, Bart Vennix hoeft niet zo nodig op een podium te staan. 'Ik ben er ook van overtuigd dat heel veel mensen in de atletiek meer doen dan ik.' Het is het team dat het doet, daar in Tilburg. Dat wil Vennix (59) duidelijk gezegd hebben. En ja, daarin speelt hij als meeting manager ('het beestje moet een naam hebben') zijn rol.
Praten over het evenement zelf gaat hem makkelijker af. 'Ik weet,' zegt Bart Vennix, 'dat ik daarover gruwelijk enthousiast kan zijn.' Neem nu de laatste editie met de Warande by Night. Op de vrijdagavond, voorafgaande aan de twee dagen van de Warandeloop, liepen bijna 500 mensen mee bij de eerste keer. Ze schieten als paddenstoelen uit de grond, die fun runs in het donker als onderdeel van een groot loopevenement. De Zevenheuvelenloop doet het, de Dam tot Damloop, de Kustmarathon in Zeeland. En nu dus ook in Tilburg.
Het was mooi, het was een succes. Het 'gruwelijk' enthousiasme zit 'm bij Vennix vooral in hoe het team van de Warandeloop het organiseerde. 'Met Rob Weerts hebben we iemand in ons team die net is afgestudeerd in de communicatie en media. Hij is jong, 22 jaar. Hij zag het meteen zitten. We hadden natuurlijk te maken met de veiligheid. Met verlichting dus. Johan Klaassen is onze technische man, zeg maar voor alles met een kabel er aan. Hij kwam met het verhaal dat een Japans bedrijf hier in Tilburg is gespecialiseerd in led-verlichting. En dan komt onze kracht om de hoek kijken. Voorzitter Cees van Loon heeft meteen contact gelegd. En Cees krijgt het dan weer voor elkaar om een sponsordeal te sluiten.'
Hoe ze op het idee voor de Warande by Night kwamen? 'Precies weten doe ik het niet meer,' zegt Vennix. 'Maar het zou kunnen dat ik er mee ben gekomen. Ik denk wel na over dit soort dingen, misschien wel mijn beste eigenschap. Ik was vorige maand in Brussel bij de IAAF-cross. Dan kijk ik ook hoe zo'n evenement staat, wat de goede en minder goede dingen zijn en wat wij er mee kunnen? Zo zag ik in 2013 op YouTube een keer een filmpje van een Electric Run in Amerika. Dat kan hier ook, was mijn gedachte.'
De Tilburgse variant werd een mooi feestje. 'Dat past wel bij ons. Tot half elf, geen nachtelijk gedoe dus. Wat drinken na het lopen is aardig, maar je moet grenzen stellen. We dachten dat vooral studenten er op af zouden komen, maar het waren vooral mensen tussen de 25 en 35 jaar.' Het zijn de mooie dingen in de sport in het algemeen, zegt hij. Die ontwikkeling. 'Vroeger hadden we alleen wedstrijdatleten. Later kwamen daar ook recreanten bij en nu hebben die de overhand. Die ontwikkeling leek ergens ook wel weer zijn einde te krijgen. Met die fun runs zetten we weer een heel nieuwe stap. Waar dit eindigt is de vraag. Wie weet wordt het straks alleen maar feest en het lopen zelf bijzaak. Daarmee moet je ook voorzichtig zijn. We zijn er niet voor in de wieg gelegd, laat ik het zo zeggen. We blijven een cross, een hardloopwedstrijd met veel categorieën.'
De Warandeloop werd 58 jaar geleden voor het eerst gehouden. Wanneer Bart Vennix betrokken raakte bij de organisatie? 'Nou, dan moet ik echt even gaan tellen. Ik sta daar nooit zo bij stil. Frans Heffels haalde mij er bij. Ik was lid van Attila, kon als regionaal atleet goed mee. Maar hoe fanatiek ik ook was, voor de landelijk top schoot ik te kort. Als ict-student vroeg Frans me de standen in het toen net nieuwe nationaal crosscircuit te automatiseren. Dat zal 35 jaar geleden zijn geweest. Ik ga je maar niet vermoeien met welke systemen we dat toen deden... Enkele jaren later hadden we voor het eerst een computer in het bos staan. Die liep natuurlijk hartstikke vast, want niemand had er aan gedacht dat die dingen niet tegen kou en vocht konden.'
Frans Heffels is in atletiekland bekend als microfonist bij vele wegwedstrijden, vaak samen met Frans Jacobs. Bij de Warandeloop is hij met name de man van het atletenveld, dat jaarlijks in samenspraak tot stand komt. Al pratende werd zo tien jaar geleden bij de Warandeloop de opmerkelijke switch gemaakt om voor het zogenoemde gala, de strijd bij de senioren, nog louter Europese atleten uit te nodigen. Destijds vooral een praktische keuze omdat de Warandeloop kort voor de EK van 2005 werd gehouden, ook in Tilburg. Europese toppers komen ook nu nog graag naar Tilburg, met oog op de EK enkele weken later. Soms zelfs voor nationale selectiewedstrijden. 'Het is niet,' zegt Vennix, 'dat we de Afrikanen niet willen. Kenenisa Bekele heeft hier ook ooit gewonnen, wat wil je nog meer? Toch kwamen we uit op die Europese keuze, omdat we elke jaar zo kort voor de EK zitten.'
Over de toekomstige ambities van de Warandeloop zegt hij: 'Ik weet het niet. Er speelt van alles. Golazo Sports neemt veel wegwedstrijden over, de Atletiekunie laat de cross een beetje links liggen. Wat dat gaat betekenen, weten we niet. We richten ons gewoon op houden wat we hebben.' Wel kijkt hij af en toe over de grenzen, denkt Bart Vennix wel eens aan een circuit met andere wedstrijden in het noordwesten van Europa. Naar Brussel, naar Edinburgh. 'Maar we blijven ook kijken naar de samenwerking in Nederland. Twee of drie van die wedstrijden op niveau erbij in Nederland zou wel heel mooi zijn.'
Zelf was Bart Vennix nadrukkelijk betrokken bij de organisatie van de EK in 2005, in feite opgebouwd rond de grote favoriete Lornah Kiplagat. Zou zoiets in de toekomst in Tilburg weer kunnen, nu met Sifan Hassen of Jip Vastenburg als lokale helden? 'Niets is uitgesloten,' zegt Vennix. 'We staan niet afwijzend tegenover een nieuw EK-cross in Tilburg, maar we wachten af wat er op ons afkomt. Voor mezelf hoeft het niet zo. Ik heb het al eens gedaan, weet dat ik het kan. Het is geen must. Maar wie weet wat de toekomst brengt.'
Voorlopig kijkt de Warandeloop dus vooral even naar zichzelf. De Warande by Night heeft voor een mooie nieuwe impuls gezorgd. 'Een paar geleden vroegen ze ons eens waarom we niet alleen een gala organiseren, zoals in Italië en Spanje wel gebruikelijk is. Maar de lol is voor ons juist dat hele weekeinde. Het plezier met die ouders en kinderen op de zaterdag is me evenveel waard als een geslaagd gala op zondag. Of het borreltje met de vrijwilligers op zaterdagavond.'
En zijn rol daarin? 'Ik weet wat ik kan. Ik weet zeker dat anderen me wel eens irritant zullen vinden omdat ik doordruk. Toch zijn we er altijd uitgekomen en hebben een mooi evenement neergezet. Ik ben gruwelijk trots dat we dat als team voor elkaar krijgen. Als team bereik je ook tien keer meer dan als individu. En daar hoort geven en nemen bij. Blijkbaar straal ik uit dat ik er afschuwelijk veel tijd aan kwijt ben. Ik heb het wel eens opgeschreven en dat valt wel mee. We zijn gezegend met een stel mensen met allerlei kwaliteiten. En mijn bijdrage is dat ik die wat eigenzinnige mensen een beetje bij elkaar probeer te houden. Als dat dan lukt is dat schitterend.'
Tekst: Pim van Esschoten